دکتر گانهیلد اوفتدال (Gunnhild Oftedal) و دستیارانش در دانشگاه علم و فناوری نروژ، 17 نفر از افرادی که در حین یا پس از مکالمه 15 تا 30 دقیقه ای با تلفن همراه، دچار سردرد و ناراحتی میشدند را مورد آزمایش قرار داد.

این شرکت کنندگان بدون دانستن اینکه کدام موقعیت واقعی و کدامیک ساختگی است، در معرض فرکانسهای واقعی و شرایط ساختگی امواج تلفن همراه قرار گرفتند. هر جلسه به مدت 30 دقیقه بود و مجموعا 65 جفت آزمایش اجرا شد.

بنا به گزارش منتشر شده در نشریه پزشکی سفالاژیا (Cephalalgia) (به معنی سردرد) ، شرکت کنندگان در این آزمایش گفته بودند که که در 68 درصد موارد آزمون، دچار درد و ناراحتی فزاینده ای گشته اند و میزان شدت و ضعف این علایم مطابق با ترتیب آزمونها نبوده است.

محققین هیچ ارتباط آماری معناداری میان موارد قرار گیری در معرض امواج واقعی و اعلام ناراحتی و شدت ناراحتی شرکت کنندگان نیافتند و همچنین این امواج هیچ تغییری در ضربان قلب و فشارخون ایجاد نکرد.

تیم دکتر اوفتدال چنین نتیجه گیری کرد که تنها توضیح برای این سردردها و حالات ناراحت کننده، تلقین ناشی از نگرانی و اطمینان از مضر بودن این دستگاه است.